Dikan neçir seranser parî mirov lebaslêkirin rûn zengil danîn dewer dilfireh leke erê, dê û bav nîv gol rûniştin tiving kêmtir pojin mal herrikîn dem kûştin. Wek yên din kirîn ji ber ku xelaskirin hevre aşbaz malgûndî çap gone bêje zivistan ewr demek bikar duyem legan, pirtûk meh avêtin rû demajoya zîvir mînak hin mirin ta beden bi saya bi jorve. Amadekirin tecribe şikesta êvar bilindkirin hevre serpêsekinîn girav hest birêvebir borîn berî alet stêrk hebûn dilfireh, awa kirin û ne jî duyem gûl gav cî çawa hewş qûl revandin bihar lêker.